نمادگرایی قلب سمبولیسم بود. هنرمندان با استفاده از نمادها و استعاره‌ها، مفاهیمی عمیق و پیچیده را بیان می‌کردند. این ویژگی در نقاشی، ادبیات و موسیقی مشهود بود. سمبولیسم از نمایش مستقیم واقعیت پرهیز می‌کرد و به‌جای آن، دنیای خیالی، رؤیایی و روان‌شناختی را به تصویر می‌کشید.
