نام اثر :

هزار هیچ

 هزار هیچ با بازی سیال نور و سایه، بازتابی از جهان هستی را در دل یک فضای انتزاعی به نمایش می‌گذارد. خطوط منحنی و فرم‌های آزاد که در یک ریتم هماهنگ و گاه متقاطع با یکدیگر جریان دارند، انگار نقشی از ابدیت را ترسیم می‌کنند. تکرار فرم‌های گوناگون، حسی از نا متناهی بودن و پوچی را توأمان القا می‌کند؛ و کوشیده شده است هم‌زمان حقیقت و تهی‌ بودن به تصویر کشیده شود.