نام اثر :

رنگ سفید، نماد شفافیت و باز بودن مسیرهای فکری، در تضاد با رنگ مشکی که نمایانگر گره‌ها و تاریکی‌های پنهان در ذهن است، دیده می‌شود. زرد خردلی به گرمای نوآوری و جریان انرژی فکری اشاره دارد، در حالی که خاکستری نشان‌دهنده حالات بینابینی و درنگ در افکار است.

فرم‌های درهم‌تنیده و پیچیده اثر، جریان بی‌پایان اندیشه را به تصویر می‌کشند، جایی که حرکت‌های آزاد و خطوط موزون در هماهنگی با هم قرار دارند.

این ترکیب‌ها، انعکاسی از دنیای پرآشوب ذهن است، دنیایی که در عین پیچیدگی، نوعی نظم و هارمونی را ارائه می‌دهد.

«افکار» فضایی را خلق می‌کند که در آن بیننده می‌تواند با بخش‌های مختلف ذهن خویش روبرو شود، به تأمل بپردازد و معناهای نهفته را کشف کند. این اثر، به‌مانند سفری درونی است که هر بار ، بیننده را به کشف تازه‌ای فرا می‌خواند.